Asa

Minahal kitang walang dahilan
Ang alam koyhigit ka sa aking kauna unahan
Sa uwian palagi kitang inaabangan
Upang sa araw na yaong ikay masilayan

Wala man akong bagay na alam
Sa pagkatao mo akoy nahihiwagaan
Ang akala ko ako ang iyong magiging kauna unahan
iyon pala aypang apat na ko sa bilangan

Gumuho ang mundong aking tinatapakan
Araw koy lungkoy ang siyang nararamdaman
Nag dadalawang isip kung itutuloy pa ang aking nasimulan
Upang puso moy maangkin kong tuluyan

Habang akoy nag aantaysa iyong kasagutan
Nadurog ang puso ko at akoy nasaktan
Nang ipahayag mo sa aking harapan
Na itigil ko na ang aking kahibangan

pAgkat ang mahalin ka palay isang katangahan !!